Een woord over 2020, een jaar voor de geschiedenisboeken

Langs deze weg wil ik alle cursisten en relaties danken voor het contact en de ontmoetingen dit jaar – live of online. Het was een meer dan opmerkelijk jaar, een jaar voor de geschiedenisboeken. Een verre van gemakkelijk jaar voor velen – voor hen die hun naasten en geliefden getroffen zagen door corona en in het meest ernstige geval hun dierbare verloren en daarbij dikwijls alleen op afstand afscheid konden nemen. Voor hen die in de zorgverlening vooraan staan om ouderen en patiënten te verzorgen en te ondersteunen en zij die werkten aan de coronatesten en preventie. Vergeet niet de velen die in supermarkten en andere plaatsen de samenleving bleven voorzien van het noodzakelijke. Voor hen die in meer of mindere mate in hun levensonderhoud werden geraakt. De vele jongeren die werden getroffen in hun relaties, studie, sport en bijbaan en kampten met een leven in isolatie. Denk aan de enorme ommezwaai in het onderwijs van fysiek naar online leren. Ouders van wie zoveel werd gevraagd in het combineren van (thuis)werk en de begeleiding van hun kinderen in online leren. De overheid die alle zeilen moest bijzetten om het schip van de samenleving enigszins op koers te houden.

Velen hadden het mentaal zwaar. Wat de gevolgen zullen zijn van een lange tijd zich houden aan, toch tegen de natuur in, druisende regels zoals afstand houden – geen hand, hug of kus geven, geliefden lange tijd niet kunnen zien – zullen we moeten afwachten. Het leven toonde zich dikwijls ongepolijst in alle karakteristieken die onder ‘normale’ omstandigheden zo gemakkelijk in het geruis en de prikkels van alledag verdwijnen. Zoals het feit dat we met dit bestaan allen in het zelfde staan. De onverbrekelijke en wederzijdse afhankelijkheid van elkaar. De onvermijdelijke eis van wendbaarheid en veerkracht die het leven van ons vraagt. En met name het gegeven dat onze controle op de gang der zaken gering is. We kunnen het leven en wat zich afspeelt naar eigen goeddunken kleur en betekenis geven, maar wat het volgende moment dat op ons afkomt ons biedt, hebben we niet in de hand.

Te midden van alle vreugde en verdriet, is het besef van eenheid en de wijze waarop de ene natuur een unieke expressie vindt in alles en iedereen, als beleving onmisbaar om alles op en naar waarde te schatten. Te midden van dit alles roept het leven ons telkens weer wakker uit onze mijmeringen, onzekerheid en twijfel om met ons handelen en ons denken naar vermogen het bestaan en al wat zich daarin bevindt, te dienen. Daar, precies op de plek waar we zijn, waar ons pad is en de Weg zich openbaart, hebben we het te doen. Laten we dat als blijvende oefening telkens opnieuw voor ogen houden, ook in 2021.

Voor jullie, je naasten en voor al met wie we verbonden zijn,

alle goeds voor 2021, Ben Sensei

(foto: Lin)